هیچ محصولی در سبد خرید نیست.
تحلیل وضعیت تعرفه‌های شکر خام و سفید در ایران
روند کلی تعرفه‌ها
- در ابتدای دهه ۸۰ (۱۳۸۰ تا ۱۳۸۳) تعرفه واردات شکر سفید در محدوده ۱۵۰ تا ۲۷۰ درصد و شکر خام حدود ۲۵۰ درصد بوده است. این نشان‌دهنده سیاست حمایتی شدید از تولید داخلی است.
- از سال ۱۳۸۴ به بعد، کاهش‌هایی در تعرفه‌ها صورت گرفت تا امکان تنظیم واردات و پاسخ به نیاز بازار فراهم شود.
- در سال‌های بعدی، تعرفه‌ها نوسانات زیادی داشته‌اند که به‌طور مستقیم وابسته به شرایط تولید داخلی، مصرف و نیاز به واردات بوده است.
تعرفه‌های شاخص در دوره‌های مختلف
دهه ۸۰ (۱۳۸۰ تا ۱۳۸۹)
- تعرفه شکر سفید: بین ۲۵۰ تا ۲۷۰ درصد.
- تعرفه شکر خام: حدود ۲۵۰ درصد.
- این سطح بالا برای حمایت از صنایع نیشکر و چغندر داخلی اعمال می‌شد.
دهه ۹۰ (۱۳۹۰ تا ۱۳۹۹)
- تعرفه‌ها کاهش یافتند و در محدوده ۶۰ تا ۹۵ درصد قرار گرفتند.
- در سال ۱۳۹۳ و ۱۳۹۴، تعرفه شکر خام و سفید به حدود ۴۰ تا ۶۰ درصد رسید که نشان‌دهنده نیاز بیشتر کشور به واردات بود.
- از سال ۱۳۹۶ به بعد، تعرفه‌ها مجدداً افزایش یافتند تا واردات کنترل و از تولید داخلی حمایت شود.
بعد از ۱۴۰۰
- در آذر ۱۴۰۰ با ابلاغ قانونی جدید، تعرفه شکر خام و سفید حدود ۲۰ درصد تعیین شد.
- این کاهش بزرگ به‌منظور جبران کمبود تولید داخلی و تأمین نیاز بازار بوده است.
دلایل تغییرات تعرفه‌ای
- حمایت از تولید داخلی: در سال‌هایی که تولید داخلی قوی بود (مانند دوره رونق نیشکر در خوزستان)، تعرفه‌ها بالا نگه داشته شدند.
- کنترل قیمت بازار داخلی: در سال‌هایی که بازار با کمبود عرضه و افزایش قیمت مواجه می‌شد، دولت با کاهش تعرفه‌ها، امکان واردات بیشتر را فراهم می‌کرد.
- سیاست‌های تجاری و اقتصادی: بسته به شرایط اقتصادی و قوانین بودجه‌ای کشور، تعرفه‌ها تغییر کرده‌اند.
جمع‌بندی
- تعرفه‌های واردات شکر ایران در دو دهه اخیر بین ۲۰ درصد تا ۲۷۰ درصد نوسان داشته‌اند.
- در دهه ۸۰ بیشترین تعرفه‌ها ثبت شد تا تولید داخل تقویت شود.
- در دهه ۹۰ و به‌ویژه از ۱۳۹۳ به بعد، تعرفه‌ها کاهش یافتند تا نیاز مصرفی کشور جبران شود.
- بعد از ۱۴۰۰، کاهش شدید تعرفه‌ها نشان‌دهنده تغییر سیاست دولت از حمایت صرف از تولید داخلی به سمت تأمین نیاز فوری بازار است.
