هیچ محصولی در سبد خرید نیست.

تحلیل روند تولید شکر از نیشکر در ایران (۱۳۴۰ تا ۱۴۰۳)
بررسی روند کلی تولید
- در دهههای ۴۰ و ۵۰ تولید شکر از نیشکر در ایران در سطحی محدود (۲۰۰ تا ۲۵۰ هزار تن) بوده است.
- از اوایل دهه ۶۰، تولید رشد تدریجی داشته و به مرز ۳۰۰ تا ۴۰۰ هزار تن رسیده است.
- جهش اصلی تولید از اواخر دهه ۶۰ و اوایل دهه ۷۰ آغاز شده است؛ بهویژه با توسعه طرحهای نیشکری در خوزستان.
- در دهه ۷۰ و ۸۰ تولید به بیش از ۶۰۰ تا ۷۰۰ هزار تن رسید و نوساناتی وابسته به شرایط آبوهوایی دیده میشود.
- در دهه ۹۰ تولید شکر از نیشکر به رکوردهای جدید رسید و در برخی سالها از ۸۰۰ هزار تن عبور کرده است.
بیشترین و کمترین تولید
- کمترین تولید: اوایل دهه ۴۰ با کمتر از ۲۰۰ هزار تن.
- بیشترین تولید: در سالهای پایانی دهه ۹۰ و اوایل ۱۴۰۰ با حدود ۸۵۰ تا ۹۰۰ هزار تن.
عوامل مؤثر بر رشد تولید نیشکر
- اجرای طرحهای توسعه نیشکر در خوزستان از دهه ۷۰ به بعد، مهمترین عامل افزایش تولید بوده است.
- سرمایهگذاری در صنایع تبدیلی و کارخانههای قند و شکر ظرفیت فرآوری را افزایش داده است.
- شرایط آبوهوایی (بهویژه خشکسالی و کمبود منابع آبی) در برخی سالها موجب افت تولید شده است.
- سیاستهای واردات و قیمتگذاری داخلی نیز در انگیزه کشاورزان برای کشت نیشکر تأثیر داشته است.
جمعبندی و نتیجهگیری
- تولید شکر از نیشکر در ایران از کمتر از ۲۰۰ هزار تن در دهه ۴۰ به حدود ۹۰۰ هزار تن در دهه ۱۴۰۰ رسیده است → یعنی بیش از ۴ برابر رشد در طول این دوره.
- این روند نشاندهنده موفقیت نسبی طرحهای توسعه نیشکر در کشور است.
- با این حال، چالشهایی مانند مصرف بالای آب، تغییرات اقلیمی و رقابت با واردات همچنان از عوامل اصلی تعیینکننده آینده تولید شکر نیشکری در ایران هستند.