هیچ محصولی در سبد خرید نیست.
تولید قند و شکر از چغندر قند در ایران (1360 تا ۱۴۰۳)
روند کلی تولید
- در سال‌های ابتدایی (دهه ۴۰ و ۵۰) تولید قند و شکر از چغندر در محدوده ۴۰۰ تا ۶۰۰ هزار تن قرار داشته است.
- در دهه ۶۰، تولید نسبتاً نوسان داشت و بین ۵۰۰ تا ۷۰۰ هزار تن متغیر بود.
- در دهه ۷۰ با افزایش سطح زیر کشت و بهبود تکنولوژی، تولید در برخی سال‌ها از مرز ۸۰۰ هزار تن عبور کرد.
- در اواخر دهه ۸۰، افت شدید در تولید مشاهده می‌شود (حدود سال‌های ۱۳۸۷-۱۳۸۸) که تولید به حدود ۲۰۰ تا ۳۰۰ هزار تن سقوط کرده است.
- از اوایل دهه ۹۰ به بعد، روند تولید دوباره افزایشی شد و در برخی سال‌ها از ۱ میلیون تن عبور کرد.
بیشترین و کمترین تولید
- کمترین میزان: حدود سال ۱۳۸۷، با سقوط تولید به حدود ۲۵۰ هزار تن.
- بیشترین میزان: در اواخر دهه ۹۰ و اوایل ۱۴۰۰، تولید به بیش از ۱.۱ میلیون تن رسیده است.
عوامل مؤثر بر نوسانات تولید
- شرایط آب‌وهوایی: خشکسالی و کمبود منابع آبی در برخی سال‌ها عامل اصلی افت شدید تولید بوده است.
- سیاست‌های واردات: افزایش واردات شکر در برخی دوره‌ها موجب کاهش انگیزه کشاورزان برای کشت چغندر شد.
- بهبود تکنولوژی و اصلاح بذرها: در دوره‌هایی که سرمایه‌گذاری در این بخش بیشتر بوده، بهره‌وری بالاتر رفته و تولید افزایش یافته است.
- حمایت‌های دولتی: سیاست‌های حمایتی در دهه ۹۰ نقش مهمی در بازگشت رشد تولید ایفا کرده است.
جمع‌بندی و نتیجه‌گیری
- تولید قند و شکر از چغندر در ایران طی شش دهه گذشته روندی نوسانی اما رو به رشد داشته است.
- از حدود ۴۰۰ هزار تن در دهه ۴۰ به بیش از ۱ میلیون تن در دهه ۱۴۰۰ رسیده‌ایم.
- هرچند افت شدید در برخی سال‌ها دیده می‌شود، اما سرمایه‌گذاری در بذر، مکانیزاسیون و صنایع تبدیلی باعث شده تولید در سال‌های اخیر به بالاترین سطح تاریخی خود برسد.
- این موضوع نشان‌دهنده اهمیت راهبردی چغندر قند در خودکفایی کشور در تولید شکر است.
